Autor: urednik

Flautistica Mirna Mlikota-Dizdarević i pijanistica Dina Fejzić nastupaju u okviru Koncertne sezone MAS

Muzička akademija Univerziteta u Sarajevu sa zadovoljstvom najavljuje koncert flautistice Mirne Mlikota-Dizdarević i pijanistice Dine Fejzić, koji će biti upriličen u srijedu, 12. novembra 2025. godine, u 19:00 u Koncertnoj sali „Cvjetko Rihtman“ u okviru Koncertne sezone MAS. 

Ovaj duo će izvesti  Sonatu za violinu i klavir u g molu (aranžman za flautu) C. Debussyja,Fantazijuna temu iz Weberove opere “Der Freischütz” P. Taffanela,Romansu u D duru, op. 37C. Saint – Saënsa i Sonatu za flautu i klavir br. 2S. Zymana.

Ulaz je slobodan. 

Mirna Mlikota-Dizdarević diplomirala je 2016. godine u klasi prof. Sakiba Lačevića na Muzičkoj akademiji Univerziteta u Sarajevu, gdje je 2018. godine završila i master studij u istoj klasi. Drugi master studij završava 2019. godine na Akademiji za glasbo u Ljubljani u klasi prof. Mateja Zupana. Titulu doktora muzičke umjetnosti stekla je 2023. godine u Sofiji (Bugarska), u klasi prof. Luise Sello. Usavršavala se na majstorskim radionicama uglednih flautista, a dobitnica je Zlatne značke Univerziteta u Sarajevu te brojnih nagrada na državnim i međunarodnim takmičenjima. Aktivno sarađuje s Orkestrom Sarajevske filharmonije. Trenutno je zaposlena kao viša asistentica na Muzičkoj akademiji Univerziteta u Sarajevu, na Odsjeku za drvene duvačke instrumente i harmoniku, smjer Flauta.

Dina Fejzić diplomirala je 2003. godine u klasi prof. Nede Stanković na Muzičkoj akademiji u Sarajevu (2003). U tom periodu ostvaruje brojne nastupe i rezultate na takmičenjima. U nekoliko navrata tokom studija bila je stipendistica Muzičke akademije u Sarajevu, Kantona Sarajevo i Prosvjetno pedagoškog zavoda. Polje interesovanja koje je vezano za oblast impresionizma usavršava kroz master studij u klasi prof. Nihada Kreče (2013). Nakon završetka studija nastavlja se baviti koncertnom aktivnošću, a posebno mjesto zauzima koncertni nastup In Memoriam Neda Stanković (2015). Nastupala je sa Sarajevskom filharmonijom i orkestrom Muzičke akademije UNSA, a predstavila se i u okviru festivala SIMF (posvećenom J. S. Bachu), Sarajevska zima, Baščaršijske noći, Majske muzičke svečanosti, Zeničko proljeće, Posuško lito. Koncertirala je u BiH, Italiji, Slovačkoj i pohađala majstorske kurseve kod profesora Borisa Kraljevića, David Wildea, Hiroko Nakamure Rubena Dalibaltayana, Mejre Smailović, Jokuta Mihajlovića, Aide Gavrilove i drugih. Pedagoškim radom počinje se baviti 2002. godine. Od 2016. predaje na Odsjeku za klavir, udaraljke, harfu i srodne instrumente – smjer Klavir na Muzičkoj akademiji Univerziteta u Sarajevu, gdje je trenutno vanredna profesorica. Svojim umjetničkim angažmanom i nastupima u okviru Koncertne sezone MAS i na festivalu Majske muzičke svečanosti kontinuirano radi na promovisanju Muzičke akademije Univerziteta u Sarajevu. 

Više informacija: www.mas.unsa.ba

Bjanka Alajbegović, Neurotična iz revolucionarnih razloga

PIŠE: Emilija Vučićević

U moru poslovičnih stihova ispevanih iz perspektive bardovskih, šmekerskih i samouverenih lirskih subjekata, ja Bjankine pesničke knjige nailazi kao veliki talas, i preplavljuje.

Treća zbirka poezije Bjanke Alajbegović – Neurotična iz revolucionarnih razloga – sastoji se iz tri ciklusa: iz Kirkine retorte, Cogito ergo Satanas i neizbavljivosti, kojim prethodi uvodna, programska pesma „o koncu“, premda se i predgovor Feride Duraković, te pogovor Marijane Radmilović mogu čitati gotovo integralno sa Bjankinim stihovima. Pored klasične kompozicije, merljivi i uhvatljivi su i otvoreni i prikriveni citati, sa kojima rezonuje ili se raspravlja, i to neretko. Tu negde završavaju se očigledno i razumljivo – i počinje poezija.

U moru (kanonskih, ali i savremenih) poslovičnih stihova ispevanih iz perspektive bardovskih, šmekerskih i samouverenih lirskih subjekata, ja Bjankine knjige nailazi kao veliki talas, i preplavljuje. Jedino je sigurna nesigurnost tog lirskog subjekta – i zbog toga joj, naizgled paradoksalno, bezrezervno verujem. Iako se, kao ambivalentan, lirski subjekt uspostavlja ponajviše u uvodnoj pesmi „o koncu“ – ja sam se samo njihala, nešto sam zapisala, ne, nešto sam poželjela objasniti, nedozvoljeno sam uzela riječ, ali ne, nisam je uzela (13) – to njihanje postaje konstanta kroz sva tri ciklusa zbirke: uvijek ni tamo ni ovamo (19), ambivalentna do/ nečitljivosti (42), ostat će sigurna u svojoj nesigurnosti (52), itd. Neuhvatljivost subjekta, osim na nivou stiha, prenosi se i u sam stil, pa se iz pesama koje imaju zalet automatskog pitanja, njiše u dijaloge ili anafore, iz diskusije sa Celanom ili Vitmanom (Whitman) prelazi u apstrakcije, u biljke, telo, jezik.

Ambivalentnost lirskog subjekta može se objasniti nizom simptoma i ponekom dijagnozom – kroz primer neurotičnosti iz naslova, „graničnog“ iz uvodne pesme, ili stihova u kojima čitamo kako naviru, opet, mučnina, migrena, manija (35), te kako moju pesmu, odavno/ već boli glava (36). Ipak, upravo na tim mestima treba pripaziti da se ne sklizne u čitanja nalik tekstu Dve ženske knjige jednog protokritičara, Jovana Skerlića, kojem smetaju Glavobolje Isidore Sekulić, dok potpuno siguran u svoj razum jadikuje nad sedamnaest strana fraza o jednoj glavobolji. Ako pogledamo pažljivije, već naslov Bjankine knjige sugeriše da neurotičnost lirskog subjekta proističe iz revolucionarnog osećanja, koje je u pojedinačnim stihovima obojeno melanholijom i ljutnjom. Premda Ferida Duraković u predgovoru piše da kod Bjanke žensko kao temeljno preovladava, čini mi se da posredi revolucionarnog ovde nije najvažnije rodno određenje, to jest da nije isključivo žensko.

Naime, u pesmama gde je najviše angažovana, Bjankina poezija pokazuje osećanja spram celokupnog (ljudskog) sveta: duboko vjerujem u to da je ovaj svijet najgori od svih svjetova (24). Iako čitamo kako muškarci zlostavljaju žene, čitamo i kako deca zlostavljaju životinje tako maštovito i precizno osmišljeno (40), kako žene zlostavljaju žene, one koje za njih čiste, one što im prodaju stvari (41). Bjanka piše o smrti i patnji žene (majke) i muškarca, pri čemu nasilje ni tu nije primarno rodno određeno: živim u kući duhova, radim za „on/a nije naš problem“/ (ni ja, ni vi, ni svi mi) / čiji je problem? (50). Revolucionarnost feminističkog angažmana ove zbirke nalazi se u pokušaju da se polemiše sa sistemskim nasiljem, sa klasnim razlikama, te posledično sa rodnom neravnopravnošću, odnosno reprodukcijom mita u kojem je ozbiljan samo pjesnik, takoreći bard, dok ženama pripadaju vradžbine. Revolucionarnost se stoga čita upravo iz toga što autorka pokazuje da neurotičnost nije inherentno ženska – zapravo, ona nastaje od svega što nas je naučilo da prvo to pomislimo.

Konačno, kad naučeno uspemo da odmislimo, otkriva nam se da u ovom najgorem od svih svetova postoje i ovakvi stihovi:

drugarice,
ovdje srce postaje smokva
ljepljivo od južnoježnosti
kvasi kao maglica što
jedva da dirne i
bez uzdarja
ostane

(iz pesme: „Aladinići, Saint Tropez“).

https://bookstan.ba/

Udruženje za razvoj muzičke umjetnosti i pedagogije Strings Attached Sinfonietta najavljuje koncert u okviru trećeg ciklusa projekta „Muzikom kroz izložbu“. Ovaj koncert konceptualno je povezan s izložbom „Naša žena“, postavljenom u Historijskom muzeju Bosne i Hercegovine, te predstavlja spoj muzičkog i vizuelnog izraza u promišljanju ženskog nasljeđa, stvaralaštva i otpornosti.

Izložba „Naša žena“ istražuje prisustvo, djelovanje i nasljeđe žena u Bosni i Hercegovini kroz dva ključna poslijeratna razdoblja – nakon 1945. i 1995. godine. Kroz arhivsku građu, fotografije i savremene umjetničke interpretacije, postavka otkriva načine na koje su žene aktivno doprinosile obnovi društva u oblastima obrazovanja, zdravstva, kulture, socijalne zaštite i svakodnevnog života. Kustosica izložbe, Elma Fišić, publici će predstaviti konceptualni okvir i tematske naglaske koji čine osnovu dijaloga između izložbe i muzičkog programa.

Na koncertu će biti predstavljena djela kompozitorki koje, svaka u svom umjetničkom izrazu, istražuju duhovnost, introspekciju i snagu ženskog stvaralaštva. Kompozicija In Croce Sofije Gubajduline oblikuje simbolično ukrštanje violončela i harmonike – zvučni susret bola i spasenja. Poljska kompozitorka Grażyna Bacewicz u Sviti za dvije violine spaja neoklasičnu jasnoću i virtuoznost s emocionalnim intenzitetom i ritmičkom živosti. U djelu Uzmorje Anđelke Bego Šimunić, bosanskohercegovačke autorice, ogleda se poetska refleksija prostora, s meditativnim i lirskim kvalitetama karakterističnim za njeno stvaralaštvo. Program će biti zaokružen improvizacijom na temu Sve smo mogli mi Jadranke Stojaković, kao emotivnim podsjetnikom na zajedničko sjećanje i trajnost muzičkog izraza.

Koncertni program, oslonjen na djela Sofije Gubajduline, Grażyne Bacewicz i Anđelke Bego Šimunić, u dijalogu je s izložbom „Naša žena“, koja tematizira ženski doprinos društvenoj obnovi. Kao što izložba otvara pitanja vidljivosti, istrajnosti i stvaralačke snage žena u poslijeratnim razdobljima, tako i muzički repertoar donosi introspektivne i snažne glasove kompozitorki koje su, kroz umjetnost, pronalazile vlastiti prostor slobode i izraza. U spoju slike i zvuka, koncert i izložba zajedno oblikuju narativ o ženskoj energiji, sjećanju i stvaralaštvu koje nadilazi vrijeme i kontekst.

Datum: Četvrtak, 13. novembar 2025.

Termin: 19 h

Mjesto: Historijski muzej Bosne i Hercegovine (Zmaja od Bosne 5, Sarajevo)

Ansambl SA Sinfonietta čine: violinistkinje Tamara Arsovski i Alma Dizdar, violistkinja Aida Deljkić, akordeonistica Belma Šarančić i violončelistkinja Belma Alić.

Projekat Muzikom kroz izložbu realizuje se uz podršku Grada Sarajevo, Ministarstva kulture i sporta Kantona Sarajevo i Federalnog ministarstva okoliša i turizma, u saradnji s Historijskim muzejom Bosne i Hercegovine.

Ulaz je slobodan.

Biografije izvođača

Elma Fišić, historičarka umjetnosti i kustosica

Elma Fišić je diplomirala i magistrirala komparativnu književnost i historiju umjetnosti na Filozofskom fakultetu u Sarajevu. Učestvovala je u procesu oživljavanja Historijskog muzeja Bosne i Hecegovine – u stvaranju nove, drugačije politike djelovanja muzeja koja prodrazumijeva veću otvorenost muzeja prema društvu, razvijanje dijaloga o prošlosti i kritičkog promišljanja. Zajedno sa kolegama je sprovodila različite programe koji su omogućavali da priče iz muzejskih kolekcija ne prođu samo kroz reviziju, već da dobiju novi društveni kontekst i poziciju.

Istraživanje mogućnosti i potencijala interpretacije naslijeđa, muzejskih priča i spomenika iz različitih naratoloških perspektiva je jedno od polja djelovanja Elma Fišić. Također, istražuje uloge i funkcije naslijeđa i muzeja u procesu izgradnje kolektivnog pamćenja i društvenog identiteta, ali i različite aspekte muzealizacije rata 1992-1995 kroz postavku Opkoljeno Sarajevo Historijskog muzeja BiH. Kao muzejska kustosica je sarađivala sa najvećim imenima domaće i međunarodne likovne scene. Autorica je preko 50 postavki – kako za Historijski muzej BiH, tako i za različite institucije i organizacije. Neke od izložbi su: „Koracima onih koji (ni)su prešli“, „Pazi snajper!“, „Zagrljaji“ Safeta Zeca, „Mir sa ženskim licem“, “Was ist Walter?”… 

Godine 2012. je sa kolegicom Aminom Hamzić inicirala i razradila projekat spomen-sobe posvećene ubijenoj djeci opkoljenog Sarajeva. Posljednje tri godine je provela u prikupljanju predmeta, istraživanju i izradi tematsko-ekspozicionog plana postavke „Sarajevski spomenar“. Razvila je sistematizaciju predmeta i inventarne obrazce u skladu sa kodeksima muzejske struke.

Angažirana je na projektima razvoja muzejske pedagogije. Autorica je programa „Bajka o muzejskom kraljevstvu“, te muzejskih programa za različitu publiku (programi za predškolski uzrast, za školsku publiku, seniore, djecu i omladinu sa poteškoćama u razviju). Organizirala je i učestvovala u brojnim muzeološkim seminarima, konferencijama i radionicama u Bosni i Hercegovini i inostranstvu. Autorica je članaka o razvoju Historijskog muzeja BiH kroz historiju. Pored pisanja različitih formi u domenu muzeografije, djeluje i kao urednica muzejskih publikacija.

Nakon decenije rada u Historijskom muzeju Bosne i Hercegovine čvrsto vjeruje u moć muzeja da mijenja društvo!

Tamara Arsovski, violina

Osnovne i master studije violine (2010 – 2016) završila je pod mentorstvom prof. Violete Smailović – Huart na Muzičkoj akademiji Univerziteta u Sarajevu. Tokom studija učestvovala je na majstorskim kursevima violine kod prof. Violete Smailović – Huart, Stefana Milenkovića, Ilie Korola, Hakan Şensoya, Deborah Wong i Gudačkog kvarteta Manhattan. Kao solistica nastupala je sa orkestrom “Camerata Academica”, Gudačkim orkestrom MAS-a i Simfonijskim orkestrom Mostar. Trenutno je viši asistent na Odsjeku za gudačke instrumente i gitaru Muzičke akademije Univerziteta u Sarajevu. Stalni je član Gudačkog orkestra “SA Sinfonietta”, na poziciji koncertmajstora i Gudačkog kvarteta “SA Sinfonietta”. Od 2018. godine članica je ansambla INSAM Instituta za savremenu umjetničku muziku (Sarajevo). Godine 2019. upisala je doktorske studije u klasi profesora Ernsta Kovacica na Muzičkoj akademiji Univerziteta u Sarajevu. Tamara aktivno radi kao muzički pedagog i koncertni violinista od 2016. godine.

Alma Dizdar, violina

Diplomirala na Muzičkoj akademiji Univerziteta u Sarajevu u klasi prof. YeonJu Jeong. Magistrirala je na prestižnom koledžu Ithaca u Itaci, New York u klasi prof. Calvina Wiersme, a kasnije i na Muzičkoj akademiji Univerziteta u Sarajevu. Kao jedna od najboljih studentica, nagrađena je Zlatnom značkom Univerziteta u Sarajevu. Alma je učestvovala na brojnim seminarima muzičkih pedagoga: Dora Schwarzberg, Anna Dzialak Savytska, Ernst Kovacic, Orest Shourgot, Cihat Askin, Calvin Wiersma, Mark Steinberg i drugi. Nastupala je u zemljama regiona, Austriji, Nemačkoj, Francuskoj, Italiji i SAD. Kao solista nastupala je sa Simfonijskim orkestrom Mostar i gudačkim orkestrom “SA Sinfonietta”. Od 2018. godine zaposlena je kao asistentica na predmetu Violina na Muzičkoj akademiji Univerziteta u Sarajevu. Alma je trenutno student doktorskih studija na Muzičkoj akademiji Univerziteta u Sarajevu u klasi prof. emeritusa Ernst Kovacica i prof. dr. Lane Šehović Paćuka. Od 2016. godine aktivno radi kao muzički pedagog i koncertni violinista.

Aida Deljkić, viola

Diplomirala 2014. godine na Muzičkoj akademiji u Sarajevu u klasi prof. Dejana Mlađenovića, a magistrirala 2016. godine u klasi prof. Pavela Kandruševića. Pohađala je majstorske kurseve kod eminentnih profesora: Pavel Kandrušević, Violeta Smailović, Sergej Kravčenko, Maja Rome i Manhattan Gudački kvartet. Bila je član mnogih domaćih i evropskih omladinskih i kamernih orkestara. Kao solista nastupala je sa Gudačkim orkestrom MAS-a i Kamernim simfonijskim orkestrom Zenica. Trenutno je zaposlena kao asistentica na predmetu Viola na Muzičkoj akademiji Univerziteta u Sarajevu. Aida aktivno radi kao muzički pedagog i koncertni violista od 2016. godine.

Belma Šarančić, harmonika

Redovni profesor iz oblasti harmonika na Muzičkoj akademiji Univerziteta u Sarajevu. Završila je studije na Muzičkoj akademiji Univerziteta u Sarajevu (teoretsko pedagoški smijer) i Muzičkoj akademiji u Istočnom Sarajevu (smjer harmonika koncertni izvođač) i magistrirala u klasi prof.Radomira Tomića iz oblasti harmonika –koncertni izvođač). Specijalističke studije je završila u klasi prof.Claudia Jaccomucija na Scuola Superiore di fisarmonica u Urbinu, Italija a doktorirala je na Muzičkoj akademijiUniverziteta u Sarajevu u klasi prof. Geir Draugsvolla.

Učestvovala je i pobjeđivala na mnogobrojnim takmičenjima u Bosni i Hercegovini i inostranstvu. Od 2005. bila je član žirija na preko 20 takmičenja (Federalna takmičenja BiH, Akordeon Art (I.Sarajevo), Susreti harmonikaša (Pula), Eufonija (Novi Sad). Snimala je za domaće televizijske stanice i produkcijske kuće kao i muziku za filmove. Nastupala je sa nekoliko orkestara, između ostalog sa kamernim orkestrom Muzičke akademije u Sarajevu i sa Sarajevskom filharmonijom. Uspješnu suradnju uspostavlja i sa BH kompozitorima čija djela premijerno izvodi na koncertima i festivalima.

Bila je aktivna učesnica na EPARM (European Platform for artistic research in Music) konferencijama (2014- Štokholm i 2015 – Grac) gdje je izlagala svoja doktorska istraživanja, kao i ICON (Innovative Conservatoire research) seminara u Londonu u organizaciji AEC-a. Po pozivu gostuje je kao predavač na muzičkim akademijama univerziteta u Vilniusu (Litvanija), Kopenhagenu (Danska), Amsterdamu (Holandija) i Trstu (Italija), gdje pored masterklasova sa studentima održava i predavanja iz oblasti Aleksander tehnike u akordeonizmu.

U pedagoškom radu njeni studenti bilježe mnogobrojne nastupe, kao i preko 70 nagrada na internacionalnim

Belma Alić, violončelo

Diplomirala 2004. godine na Muzičkoj akademiji u Sarajevu u klasi prof. Yevgeny Xaviereff-a. Godine 2007. magistrira u istoj klasi i 2016. doktorira na temu “Nove tehnike u literaturi za violončelo solo 20. i 21. stoljeća”.

Članica je kamernog ansambla Muzičke akademije u Sarajevu aMAS i osnivač i umjetnički je rukovodilac kamernog ansambla SA Sinfonietta.

Kao solistica nastupala je uz pratnju Sarajevske filharmonije, Simfonijskog orkestra u Zenici, Gudačkog orkestra Muzičke akademije u Sarajevu i Mostar Sinfoniette.

Dobitnica je prvih i specijalnih nagrada na Takmičenjima učenika i studenata muzike u FBiH i prve nagrade na međunarodnom takmičenju Val Tidone u Italiji 2001. godine u kategoriji kamerna muzika (duo violončelo i klavir). Godine 2010. na istom takmičenju dobija posebno priznanje za nestandardne ansamble u kategoriji Tidone folk (duo glas i violončelo). Dobitnica je stipendije fondacije Karim Zaimović za doprinos kulturnom stvaralaštvu BiH.

Koncertirala je u Austriji, Njemačkoj, Italiji, Francuskoj, Holandiji, Danskoj, Velikoj Britaniji, Švicarskoj, BiH i zemljama regije.

Trenutno je redovna profesorica na odsjeku za gudačke instrumente i gitaru na predmetima Violončelo i Kamerna muzika za gudače na Muzičkoj akademiji Univerziteta u Sarajevu.